warm...
Door: dokel
Blijf op de hoogte en volg dokel
19 Februari 2011 | Laos, Vientiane
Hoi hoi!
Hier zijn we weer met het laatste nieuws :-)
Normaal gesproken zouden we vrijdag een scooter gaan huren om in de omgeving van Savannakhet een aantal zaken te bezoeken. Dus vrijdagmorgen hebben we de guesthouse nog betaald voor de volgende nacht en had Kel haar was afgegeven die normaal gesproken s avonds klaar zou zijn. Daarna wij het dorp in om een scooter te huren. Mooi niet dus. Nergens ook maar een scooter te bespeuren. Overal gevraagd maar niemand die een woord engels sprak. Dat was ff nie zo tof. Na een uur tevergeefs rondgelopen te hebben, besloten we dan maar om het apenbos te laten voor wat het was (jammer voor Domi, maar ja, zo gaat dat nu eenmaal in het leven) en alsnog halsoverkop de bus te nemen naar Pakse, onze volgende voorziene stop in Laos. De laatste bus hierheen zou om half 11 vertrekken. Dus wij opnieuw naar de guesthouse, uitgelegd wat onze bedoeling was en gelukkig ons geld voor die nacht teruggekregen. Dan was er uiteraard het wasprobleem. Kelly haar kleren zaten blijkbaar net in de machine en dat zou nog zo een tien minuten duren. Wij ondertussen maar al een tuktuk aangehouden en onze packs klaargemaakt. Even later komt er een oud vrouwtje aan met de was van Kelly, natuurlijk nog druipnat, in een plastic zak. Geen probleem, hangen we wel te drogen in de bus. Uiteindelijk om kwart voor tien gearriveerd in het busstation, tickets gekocht en onmiddellijk in de bus gaan zitten. Geen moment te vroeg want op vijf minuten tijd zat heel die bus vol met locals. Kel haar was uit het raam, over de zetels en op de leuning gehangen. Tegen de tijd dat we in Pakse aankwamen, ongeveer vijf uur later, was die lekker droog en fris :-)
Ok, we zaten dus al in Pakse, dus gelukkig geen dag verloren. Nu nog een guesthouse. Ook makkelijker gezegd dan gevonden. Jezus... Blijkt dat er net nu een plaatselijk festival was waar heel veel Laotianen naar toe kwamen die in Pakse overnachten. Daar sta je dan. Heel de stad afgelopen, en niks. "Everything full", daar ben je natuurlijk vet mee. Op den duur ga je gewoon beginnen rennen als je andere backpackers ziet, gewoon om niet het risico te lopen dat zij de laatste kamer hebben... :-)
Beetje een stressmoment toch wel.
Uiteindelijk kwamen we bij een guesthouse aan waar ze toch nog twee kamers vrij hadden. Voor ons was nog een Frans stel met hun tienerzoon die zo goed waren om een kamer voor hun drie te nemen, anders hadden we daar mooi gestaan.
Kamer was heel erg basic, maar wel ok. Wel gemeenschappelijke toiletten en douches maar was wel redelijk proper. Alleen lag onze kamer, met rieten muren, net naast die toiletten en douches waardoor we konden horen wie slecht gegeten of teveel gedronken had. Zal geen details geven, maar bon, we konden in elk geval toch ff onze ogen dichtdoen.
Zaterdagmorgen hebben we dan onmiddellijk onze rugzakken weer gepakt en zijn naar een andere guesthouse getrokken waar we onze packs konden achterlaten als we een scooter huurden voor meerdere dagen. Zo gezegd, zo gedaan en dus hebben we gisteren en vandaag een kleine loop gemaakt rond Pakse en de Tad Lo watervallen. Bij de Tad Lo lodge hebben we gisterennamiddag een olifantentocht gemaakt met ons tweetjes. Was echt keileuk, maar ook wel een beetje spannend af en toe. Zo een olifant is toch een heel beest hoor, als dat niet luistert dan heb je het wel vlaggen...!
Gelukkig was die van ons een heel brave, Moon heette ze, en luisterde ze heel goed naar de mahout die in haar nek zat. Zelf zaten we in zo een rieten mand die de hele tijd van voor naar achter en weer naar voor bewoog. Vooral als we de rivier moesten oversteken of als Moon over hoge rotsblokken moest stappen, was dat wel een beetje griezelig. Nee, echt comfortabel was het niet, maar wel superleuk. Hebben er ook wel op gelet dat de dieren goed behandeld werden, want dat vonden we wel heel erg belangrijk. s avonds hebben we een leuke, goedkope maar erg gezellige. Om zes uur deze ochtend werden we al gewekt door de aangename geluiden van het platteland... :-)
Na het ontbijt de scooter weer op en verder door de koffieplantages weer naar Pakse. Hier zelf is eigenlijk heel weinig te zien. Morgen gaan we dan ook weer verder naar de 4000 eilanden, alweer onze laatste stop in Laos! Wat vliegt de tijd hier... :-(
Tot gauw!
Hier zijn we weer met het laatste nieuws :-)
Normaal gesproken zouden we vrijdag een scooter gaan huren om in de omgeving van Savannakhet een aantal zaken te bezoeken. Dus vrijdagmorgen hebben we de guesthouse nog betaald voor de volgende nacht en had Kel haar was afgegeven die normaal gesproken s avonds klaar zou zijn. Daarna wij het dorp in om een scooter te huren. Mooi niet dus. Nergens ook maar een scooter te bespeuren. Overal gevraagd maar niemand die een woord engels sprak. Dat was ff nie zo tof. Na een uur tevergeefs rondgelopen te hebben, besloten we dan maar om het apenbos te laten voor wat het was (jammer voor Domi, maar ja, zo gaat dat nu eenmaal in het leven) en alsnog halsoverkop de bus te nemen naar Pakse, onze volgende voorziene stop in Laos. De laatste bus hierheen zou om half 11 vertrekken. Dus wij opnieuw naar de guesthouse, uitgelegd wat onze bedoeling was en gelukkig ons geld voor die nacht teruggekregen. Dan was er uiteraard het wasprobleem. Kelly haar kleren zaten blijkbaar net in de machine en dat zou nog zo een tien minuten duren. Wij ondertussen maar al een tuktuk aangehouden en onze packs klaargemaakt. Even later komt er een oud vrouwtje aan met de was van Kelly, natuurlijk nog druipnat, in een plastic zak. Geen probleem, hangen we wel te drogen in de bus. Uiteindelijk om kwart voor tien gearriveerd in het busstation, tickets gekocht en onmiddellijk in de bus gaan zitten. Geen moment te vroeg want op vijf minuten tijd zat heel die bus vol met locals. Kel haar was uit het raam, over de zetels en op de leuning gehangen. Tegen de tijd dat we in Pakse aankwamen, ongeveer vijf uur later, was die lekker droog en fris :-)
Ok, we zaten dus al in Pakse, dus gelukkig geen dag verloren. Nu nog een guesthouse. Ook makkelijker gezegd dan gevonden. Jezus... Blijkt dat er net nu een plaatselijk festival was waar heel veel Laotianen naar toe kwamen die in Pakse overnachten. Daar sta je dan. Heel de stad afgelopen, en niks. "Everything full", daar ben je natuurlijk vet mee. Op den duur ga je gewoon beginnen rennen als je andere backpackers ziet, gewoon om niet het risico te lopen dat zij de laatste kamer hebben... :-)
Beetje een stressmoment toch wel.
Uiteindelijk kwamen we bij een guesthouse aan waar ze toch nog twee kamers vrij hadden. Voor ons was nog een Frans stel met hun tienerzoon die zo goed waren om een kamer voor hun drie te nemen, anders hadden we daar mooi gestaan.
Kamer was heel erg basic, maar wel ok. Wel gemeenschappelijke toiletten en douches maar was wel redelijk proper. Alleen lag onze kamer, met rieten muren, net naast die toiletten en douches waardoor we konden horen wie slecht gegeten of teveel gedronken had. Zal geen details geven, maar bon, we konden in elk geval toch ff onze ogen dichtdoen.
Zaterdagmorgen hebben we dan onmiddellijk onze rugzakken weer gepakt en zijn naar een andere guesthouse getrokken waar we onze packs konden achterlaten als we een scooter huurden voor meerdere dagen. Zo gezegd, zo gedaan en dus hebben we gisteren en vandaag een kleine loop gemaakt rond Pakse en de Tad Lo watervallen. Bij de Tad Lo lodge hebben we gisterennamiddag een olifantentocht gemaakt met ons tweetjes. Was echt keileuk, maar ook wel een beetje spannend af en toe. Zo een olifant is toch een heel beest hoor, als dat niet luistert dan heb je het wel vlaggen...!
Gelukkig was die van ons een heel brave, Moon heette ze, en luisterde ze heel goed naar de mahout die in haar nek zat. Zelf zaten we in zo een rieten mand die de hele tijd van voor naar achter en weer naar voor bewoog. Vooral als we de rivier moesten oversteken of als Moon over hoge rotsblokken moest stappen, was dat wel een beetje griezelig. Nee, echt comfortabel was het niet, maar wel superleuk. Hebben er ook wel op gelet dat de dieren goed behandeld werden, want dat vonden we wel heel erg belangrijk. s avonds hebben we een leuke, goedkope maar erg gezellige. Om zes uur deze ochtend werden we al gewekt door de aangename geluiden van het platteland... :-)
Na het ontbijt de scooter weer op en verder door de koffieplantages weer naar Pakse. Hier zelf is eigenlijk heel weinig te zien. Morgen gaan we dan ook weer verder naar de 4000 eilanden, alweer onze laatste stop in Laos! Wat vliegt de tijd hier... :-(
Tot gauw!
-
20 Februari 2011 - 18:54
Erika :
Helaba,
jullie kunnen een reisgids uitbrengen met al die prachtige verhalen.
Hier zit de provincieweek er op en het was zoals te verwachten zonder mijn 2 maatjes een pakske minder gezellig in de cafetaria :o(
Hoe is het met je teen engelke? Zie toch maar dat je die wonde goed verzorgd hé. Maak er met jullie beiden opnieuw een superfijne
week van.
Dikke knuf
Erika -
20 Februari 2011 - 22:21
Mama:
Jammer dat domi zijn maatjes niet heeft kunnen bezoeken ha ha.
Niet gestresseerd terugkomen he.
groetjes -
21 Februari 2011 - 13:01
Renate:
helaba
Wat een avonturen terwijl hier ons levenje rustig verder gaat. Mis u wel hoor om zo wat te babbelen door de week ma als je terug bent heb je wel verhalen voor het hele jaar dus dat zit wel goed denk ik. Verder heel leuke foto's die jullie gemaakt hebben. Profiteer er ginds van! -
21 Februari 2011 - 17:18
Papa:
hoi kel en domida zijn dingen die kunnen gebeuren hé,maar aalles is toch goe gekmoen,Hier staat in de krant dat er op de grens thailand-cambodja serieus word gevochten om een tempelcmplex preah vihear ,dus kijk goed uit als jullie daar in de buurt komen. groetjes en voorzichtig hé -
22 Februari 2011 - 10:54
Chris Geenen:
geniet ervan en neem het allemaal heel goed op zodat je nog lang kunt teren op mooie herinneringen! -
22 Februari 2011 - 10:59
Patje:
Amai ,wat jullie daar allemaal meemaken dat is tof,en mijn hoed af voor u twee dat ge zo een reis durft aan te gaan .
Ik wens je nog prettige dagen toe ,en kom veilig terug thuis.
Mvg Patje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
