Drijvende dorpen,groene rijstvelden, mooie mensen

Hallo iedereen!

Gisterenochtend hebben we de kust verlaten en de bus genomen richting Kompong Chhnang. We waren een beetje benieuwd omdat we opnieuw in Phnom Penh moesten overstappen (en we weten intussen hoe het er daar aan toe gaat :-), maar dat bleek niet nodig.
We waren nog maar net uitgestapt of onze bagage was blijkbaar al uit de bus op de rug van een of andere tuktuk-chauffeur geladen. Wij maar roepen Kompong Chhnang, Kompong Chhnang!!! Gelukkig was er toen een andere kerel die snapte hoe het zat en ons wees waar onze volgende bus al op ons stond te wachten. Eigenlijk allemaal een grote, goed geoliede trein hier, beter en makkelijker dan het openbaar vervoer bij ons hoor!
Kompong Chhnang stond in de gids aangegeven als een slaperig stadje dat door de meeste toeristen wordt overgeslagen... en dat bleek inderdaad het geval te zijn. We waren de enige falangs op de bus te zijn en werden dus ook weer gedropt in het midden van de stad. Maar het grappige is dat er dan, ook al zijn er maar twee westerlingen, onmiddellijk 10 motos en tuktuks klaar staan die om het hardst rennen en roepen om je mee te mogen nemen. Dus wij weer elk achterop een moto, onze backpacks van voren op het frame, op naar een guesthouse. Daar ingecheckt zijn we maar onmiddellijk met dezelfde kerels naar de rivier gereden waar we een houten bootje hebben genomen om een drijvend dorp te bezoeken. Dat is een heus dorp met echte straten, maar dan volledig op en in het water. Echt super was het weer. Alleen nadien nog een beetje last gehad omdat de vrouw die ons roeide wilde dat we voor twee uren betaalde terwijl we maar een dik uur gevaren hadden. Ze wou zelfs ons geld niet aannemen, maar belde wel weer onmiddellijk onze chauffeurs die het mochten komen uitleggen. Enfin, het was weer een hele heisa. Kan je het je voorstellen? De enige westerlingen in heel het dorp, sta je daar moederziel alleen, niemand die engels kan, iedereen die boos naar je kijkt en dan die hete zon op je kop... Maar goed, uiteindelijk hebben we samen met de chauffeur dan toch een compromis kunnen bereiken en konden we iets gaan eten (voor het eerst die dag en het was intussen vier uur, dus we gingen bijna van ons stokje). Wij het enige restaurantje binnen dat er was en maar iets bekend besteld (chicken sweet and sour). Dat kan normaal niet slecht zijn, want dat hebben we al verschillende keren gehad. Mooi niet dus. Niets van de kip ging hier verloren, alles zat er mooi in verwerkt. Poten, kam, botjes, alles...
Kel heeft dus alleen haar rijst opgegeten en de ui die ertussen zat. Beter als niks he! Vandaag (dinsdag) met dezelfde motos een aantal zaken gaan bezoeken dat op onze planning stonden en het was een hele leuke middag. Echt weer op het platteland geweest waar nooit een toerist komt en de mensen dan zo nieuwsgierig en lief zijn. Bleek dat er in een van de dorpjes die we bezochten een man uit een palmboom was gevallen (niet lachen, dat is echt hoog hoor, levensgevaarlijk!) en letterlijk dus dood was gevallen. Stonden we dus in dat dorpje met die mensen te babbelen (of wat daar voor moet doorgaan, een mix van gebrabbel en gebaren), zegt opeens onze chauffeur doodleuk dat zodadelijk het lichaam van de dode weg wordt gebracht. En inderdaad, vijf minuten later zien we een groep van een achttal sterke jongens die een boomstam dragen met daaraan een hangmat waarin dus die dode kerel lag. Vreemde ervaring hoor. En dat ging in een behoorlijk tempo!
Tegen de middag hebben we dan de bus genomen naar Battambang (wat ons iemand afgeraden had omdat hier niks te zien zou zijn, maar dat is dus dikke onzin), het is hier echt wel leuk! Bij ons eerste bezoek aan een tempel hier werden we al meteen aangesproken door een Cambodjaan die zijn Engels wilde oefenen. Een superlieve gast! Blij dat hij was om es wat Engels te kunnen spreken. Hij studeerde al twee jaar Engels, dus zou je denken dat hij toch al een redelijk niveau van kennis had, maar dat valt hier toch tegen blijkbaar. Nu, in vergelijking met de rest van de bevolking natuurlijk wel he. We hebben emailadressen uitgewisseld zodat hij regelmatig es kan oefenen :-)
Morgen hebben we een tuktuk met chauffeur gehuurd en gaan we hier in de omgeving van alles bezoeken. We zijn er ook sterk over aan het denken om een kubieke meter containerruimte te huren omdat hier echt magnifieke beelden te koop zijn. Echt niet normaal!
Zo, nu gaan we jullie weer laten. We gaan nog even een verse kokosshake drinken, een koude douche nemen en dan lekker slapen.
Tot gauw!!