op weg naar laos

hallo iedereen!

Hier zijn we weer! Ondertussen al een beetje beter uitgeslapen.
De tocht met de moto gisteren was echt super!
We zijn helemaal naar het uiterste noorden van Thailand gereden en hebben onderweg van alles gezien: rijstvelden, pick-ups volgeladen met mensen, wats...
En vanuit het noorden hebben we dan een heel stuk de grens met Myanmar gevolgd, een prachtige zeer bergachtige omgeving'streng' bewaakt door soldaten. Allez, tis te zeggen: ze zagen er echt wel uit om schrik van te krijgen, maar eigenlijk waren het echte schatjes! Zo vriendelijk! Die mannen waren echt gewoon blij dat daar es iemand langskwam zodat ze de slagboom konden opendoen!
Maar dat geldt hier eigenlijk wel voor alle mensen hoor: je kan je niet voorstellen hoe lief ze hier zijn! Echt! We hebben hier nog geen enkel kwaad gezicht gezien. Heel anders dan in Belgie... zou da misschien aan het weer liggen? :-)
Gisteren een tempel bezocht waar een oud vrouwtje ineens mijn (Kels) hand nam en tegen mij begon te brabbelen in het Thais. Ik verstond er natuurlijk geen woord van, maar he: dat leek geen enkel probleem te zijn. Ze zei me haar naam en toonde me dan die op een brief die ze wilde versturen, natuurlijk ook in het Thais, dus dat hielp niet veel! Op een gegeven moment nam ze me mee naar binnen in de tempel naar drie monniken waarmee ik dan samen met haar heb gebeden en nadien nog even gesproken. En vervolgens hebben Domi en ik nog allebei een gezegend armbandje gekregen...Was echt een superervaring!
Zo, nu gaan we stilaan ontbijten, ja, weer lekker in het zonnetje.
En dan gaan we met de bus richting thaise grens waar we per boot de Mekong zullen oversteken naar Huay Xai.

P.s. Aan iedereen: ouders, vrienden... en ja, zelfs collegaatjes (wie had dat gedacht...): we missen jullie wel een beetje hoor!
P.P.S.: domi heeft zich een Sak Yant aangeschaft (zoek maar es op wat dat wil zeggen)...