El caminito del Rey... eindelijk!

Ok, dus deze ochtend zat in ons hotel niet meer de vriendelijke meneer van gisteren aan de balie, maar een vrouw die keek alsof ze een onrijpe citroen in haar mond had, en niks, maar dan ook helemaal niks snapte van Spaans, Engels, Frans of gebarentaal. Zelfs niet meegemaakt in Myanmar, Laos of Cambodia. Vreemd toch?
Anyways, printen was niet mogelijk. En bellen ook al helemaal niet!! Oh nee, volkomen onmogelijk! Dat moesten we gaan doen op de hoek van de straat. Ok, geen probleem voor ons. Bye bye hotel!
In de telefoon/fax/krantenshop een hele lieve en behulpzame dame getroffen. Boardingpasses afgedrukt zonder problemen. Nu weten we ook weer dat we naar huis mogen :-/
Dan: tickets voor het Alhambra!! Sjonge, sjonge. Wat is me dat zeg! Inmiddels heb ik gehoor dat de meeste mensen mijn mening delen: wat een amateuristische organisatie voor zulk een belangrijk toeristische trekplek!! Omdat er dagelijks ik-weet-niet-hoeveel- toeristen deze plek willen bezoeken en dit op Unesco erfgoed staat waardoor het aantal dagelijkse bezoekers strikt gelimiteerd is, raden ze je aan om van te voren je tickets te reserveren. Ok, no prob. Al ooit op de site van het Alhambra gekeken? Doen hoor. Es kijken of jullie de uitleg snappen...
Je kan dus tickets kopen via de website, telefonisch of gewoon op goed geluk naar daar gaan 's morgens en kijken of er nog tickets beschikbaar zijn. Want blijkbaar worden niet alle tickets van te voren verkocht en hebben ze een dagelijkse hoeveelheid die enkel aan de kassa verkocht wordt. Dan hebben ze nog verschillende tickets die elk een verschillend bezoek inhouden: alles (inclusief het Paleis), alles behalve het paleis, een nachtbezoek aan het paleis.... en tickets voor de ochtend, de namiddag of de avond. Kan je nog volgen?
Ok, dus gisterenavond geprobeerd via de website, maar dan kom je op zo een schimmige website terecht waar je moet reserveren en je creditcard gegevens moet opgeven. Dan zeggen ze doodleuk dat ze zullen kijken of er voor de door jou gevraagde datum nog tickets beschikbaar zijn en dat ze indien ja: je rekening zullen debiteren, indien nee: je hiervan zo snel mogelijk op de hoogte zullen stellen. Euh nee, geen goede optie dus. Bovendien bleek er volgens een andere website al geen enkel ticket meer beschikbaar te zijn voor de dagen dat wij in Andalusie waren. Dus ons nieuwe plan: vandaag bellen naar de nummer van de website. Geen gehoor. Lieve dame van de faxshop wist ons te melden dat dit een fout nummer was. Opnieuw gebeld naar een ander nummer van weer een andere website: bingo. Ik kreeg een vriendelijke meneer aan de lijn die goed Engels kon (wat echt wel helemaal niet de norm is in Andalusië) en die me wist te vertellen dat er voor maandag 9 juni nog tickets te verkrijgen waren. Ok, super! Credit card gegevens moeten doorgeven en voor 16 euro waren we gesteld. Ik vond dit al wel een beetje vreemd omdat de normale prijs voor twee tickets voor hoger moest zijn, maar goed. Misschien kregen we korting voor telefonische reservatie ofzo? We zullen wel zien.
Anyways, na heel dit gedoe doorgereden naar El Chorro. Een streek die we ABSOLUUT wilden zien na ooit een youtube filmpje te hebben bekeken van El Camino Del Rey, het koningspad, wat zich daar bevindt.
Mijn god, wat is het daar mooi!! Hoge bergen, diepe kloven, stuwmeren, prachtig! El camino del Rey is een onderhoudspad van planken en beton van 3 km lang dat begin 20e eeuw tegen de steile bergwand is gehangen om de onderhoudswerken aan de waterkrachtcentrales te kunnen vergemakkelijken. Inmiddels is dit pad helemaal vervallen en vol gaten, wat de aantrekkingskracht natuurlijk nog vergroot. Ons plan was om minstens een stuk van het pad te doen, omdat we geen zekeringen bij ons hadden en uiteraard geen ervaren klimmers zijn, konden we toch niet alles doen. Maar we hadden wel heel graag een stukje gedaan. Speciaal de exactie locatie opgezocht, naar daar gewandeld om dan tot de vaststelling te komen dat het koningspad gesloten is wegens renovatiewerken en dat ongeauthoriseerde toegang met hoge boetes bestraft wordt. Reden hiervan is dat er nog steeds met regelmaat doden vallen die de spanning opzoeken maar helaas het niet meer kunnen navertellen. Hoge boetes? Niet zo gezellig. Bovendien waren ze er ook effectief aan het werk, dat konden we zien. Dus we zijn effectief tot het begin van het pad gegaan, maar daar zijn we dan maar weer teruggedraaid. Van een teleurstelling gesproken! Ach ja, wie weet komen we nog wel eens terug als het pad gerenoveerd is, hoewel het dan ook weer veel van zijn charme verloren heeft...
Na onze spannende wandeling, hadden we nood aan wat verfrissing. We zijn dus naar de stuwmeren beneden gereden en daar hebben we één van de twee beschikbare waterfietsen gehuurd en hadden we het hele gigantische stuwmeer voor ons alleen! Super gewoon! Zalig in het water gesprongen en lekker gezwommen. En wat een uitzicht op de achtergrond!! Tegen een uur of vijf daar vertrokken op zoek naar een overnachtingsplaats. Omdat Antequera de eerste grotere plaats was in de buurt, zijn we daarheen gereden en hebben we daar een hotelletje genomen (Las Villas de Antekaria). Antequera: een leuke stad, redelijk groot, maar niet echt om de hele dag door te brengen.